Şəmsi Bayramzadə: “Bacarıqları inkişaf etdirmək üçün üzərimizə daha çox məsuliyyət götürmək lazımdır” 

- Universitetdə xüsusi istedadlar qrupunda təhsil almısınız. Bununla başlayaq...
- 4 illik tələbəlik həyatımda öyrəndiyim əsas nüanslardan biri o oldu ki, vaxtında universitet dövrünə doğru dəyər verməmişik. Xüsusi istedadlar qrupu haqqında birinci kursun sonlarında eşitdim. 3 fənndən – ingilis dili, informatika və ali riyaziyyatdan imtahan verdim. Bir də semestr ərzində qiymətlərin əla olması şərt idi, yalnız bir 4 ola bilərdi. İmtahandan keçdim və 2-ci kursdan o qrupda oxumağa başladım. Düşünürəm ki, ən böyük qazancım xüsusi istedadlar qrupunda təhsil almağım oldu. O qrupda oxumağın verdiyi ən böyük avantaj orada seçilmiş tələbələrin olması idi ki, bu gün onlar hərəsi bir tərəfdədir, çox yaxşı əlaqəmiz var, hər biri də liderlik xüsusiyyətinə malikdirlər. Qrupun adına baxmayaraq, bizim elə xüsusi istedadımız yox idi. Sadəcə olaraq, oxumağı daha çox sevirdik, nə iləsə məşğul olmağı çox istəyirdik. Universitet vaxtı dərsdən çıxıb evə getdiyimi xatırlamıram. Tələbə vaxtı yalnız xəstə olanda dərsdən sonra evə gedirdim, qalan vaxtlar həmişə sosial fəaliyyətlə məşğul olmuşam, könüllü kimi çalışmışam, tədbirlərə getmişəm, 3-cü kursdan sonra yarımştat işləmişəm.

- Tələbə vaxtı aktiv olmaqla bağlı sizə məsləhət verən, istiqamətləndirən olmuşdu?
- Yox, çünki mən tələbəliyə aktiv formada gəlmişdim. Orta məktəb vaxtı oxuduğum təhsil ocağında bir layihə keçirilirdi, mən də ora qoşulmuşdum, 2 ay ərzində bizə təlim keçdilər. Sonra 10-cu sinifdə məktəbdə ilk dəfə seçkilər oldu, məktəbin prezidenti seçildim. Belə-belə sosial fəaliyyətim başladı. 9-cu sinifdən bu günlərə qədər sosial fəaliyyət davam edib. 10-cu sinifdə məktəb prezidenti olmağım tələbəliyə başlayanda məni QHT və tələbə gənclər təşkilatlarına getməyə məcbur edirdi. Çünki bunsuz mümkün deyildi. 9-cu sinifdən sonra dərsdən çıxıb evə getdiyim gün olmurdu. Hər gün nə isə tədbir, treninq, görüşə qatılırdım.

- Yəni, əsas olan o yola düşməkdir, siz də artıq istiqaməti almışdınız...

- Tələbə vaxtı yarımştat çalışdığınızı dediniz. İlk qazancınız da universitet illərində olub?
- İlk maaşımı birinci kursda almışam, proqram koordinatoru idim. 4 ay işlədim, 50 manat əməkhaqqı aldım. Sonrakı mərhələdə kiçik sahibkarlıqla məşğul olmuşam. İnternetdən flaş kart, telefon və s. alıb satırdım. "E-bay” o vaxt bizdə yeni-yeni məşhurlaşırdı. Maaş olaraq isə 3-cü kursdan gəlir əldə etdim, reklam şirkətində layihə meneceri olaraq çalışırdım. İşə başlayandan 2 həftə sonra əmin oldum ki, mən çox gecikmişəm, birinci kursun sentyabrından işləməliydim. Düşünmürəm ki, o vaxt işləməyə başlasaydım, dərslərimi çatdıra bilməyəcəkdim, sosial fəaliyyətdən kənar qalacaqdım və s. Hamısına vaxt çatdırmaq olardı.

- Bu cür aktivliklə universiteti bitirəndən sonra da yəqin ki, iş problemi yaşamamısız...
- Universiteti hələ bitirməmişdim, işlə bağlı bir müsahibəyə getdim. Müsahibə üçün bir ay məni gözlətdilər, məni işə götürəcək şəxsə bir ay ərzində demək olar ki, hər gün zəng edirdim. Diplomumu müdafiə etməmiş məni işə götürdülər, özü də çox yaxşı maaşla. Bu, universiteti bitirəndən sonrakı ilk iş müsahibəm idi. Mənə bir sual verdilər. Dedilər ki, özün haqqında danış. Düz 10 dəqiqə danışdım. Ondan sonra dedilər ki, gedin, sizinlə əlaqə saxlayacağıq.

- İşə düzəlmək üçün çox gənc müsahibədən uğurla keçə bilmir. İşəgötürənlər gənclərin özlərini təqdim edə bilməməsindən şikayət edirlər. 10 dəqiqə nədən danışdınız elə?

- 9-cu sinifdən bu tərəfə etdiyim layihələr, getdiyim tədbirlər, qazandığım uğurlardan danışdım. Amma bunlardan bəhs edərkən "onu, bunu etdim” kimi demədim, daha doğrusu, bununla kifayətlənmədim. Nə etdiklərimdən yox, edərkən qazandıqlarımdan danışdım. Çünki qarşı tərəfə o, maraqlıdır. Onlar mənim o tərəflərimi görmək istəyirlər. Könüllü fəaliyyətlə çox adam məşğul ola bilər, amma orda nə qazanmaq hər şəxsə görə dəyişir. Özümü nə zəif, nə də özündən razı kimi təqdim etdim. Sadəcə, özünə güvənən biri olduğumu göstərdim. Özgüvənim mənə işə qəbul prosesində çox ciddi kömək oldu.

- Şəxsi inkişaf və biznes sahəsində də ara-sıra təlimləriniz olur. Sizdən auditoriyanın gözləntisi biliklərlə yanaşı, bu sahədə şəxsi təcrübənin ortaya qoyulmasıdır. Biznesdən danışaq, nəzəriyyə var, bəs təcrübə cəhətdən nələr etmisiniz?

- Nəzəriyyə və təcrübədən danışaq. Nəzəri biliklər təcrübə olmadan işin neçə faizini təşkil edir?
- Bir zamanlar düşünürdüm ki, hər şey təcrübədən asılıdır. İş həyatında iki-üç il çalışdıqdan sonra nəzəri biliksiz təcrübənin çox da tutumlu olmadığı qənaətinə gəldim. Məsələn, bir divara mismarı vurmusunuz. Belə baxanda ilk görünüşdə hər şey düzdür, amma onu qırağını bərkidən plastması vurmadığınız halda o, orada yaxşı durmayacaq. Siz təcrübə olaraq çox yaxşı bal istehsal edə, arıçı ola bilərsiniz, amma ümumi olaraq işin elmini bilmədiyiniz halda, onu böyütməyi bacarmazsınız. Mənə görə, təcrübəsiz nəzəriyyə işin çox az hissəsidir. Təcrübə nəzəriyyəsiz olduqda bir müddət sonra boşluq yarada bilər. Böyük işlər görürsünüzsə, nəzəriyyə ilə təcrübə bir-birini tamamlamalıdır.

- Tələbə vaxtı fərqlənmək cəhətdən könüllülüyü vurğuladınız, bəs iş həyatında kadr olaraq necə seçilmək lazımdır?

- Sizcə, yaxşı kadr maddi olaraq öz dəyərini ala bilir?
- İstədiyin maaşı ala bilmirsənsə, deməli, yaxşı kadr deyilsən. Çünki sən yaxşı kadrsansa, artıq harda olduğunu bilirsən, şirkət də sənin yerini dəqiq bilir. Sən daha yuxarı maaş istəyirsənsə və olduğun yer onu vermirsə, o işdən çıx. "Burdan çıxandan sonra iş tapa bilməyəcəm” deyə bir qorxun varsa, deməli, bazar reallığında sənin əməyinin dəyəri budur. Özünü bazar reallığından daha yaxşı inkişaf etdirmisənsə, o bacarıqları bir gün istifadə edəcək tərəfin kimi saxlamalısan. O demək deyil ki, öyrəndiyin hər şey bu gün imdadına çatacaq. Nə vaxtsa mütləq lazım olacaq.

- Sizə görə uğurun sirri nədir?
- Hədəfli, əzmkar, özgüvənli və hər zaman inkişafa açıq olmaq.

Kaspi.az